လန်ချန်း-မဲခေါင် ယဉ်ကျေးမှုတွေဟာ နှလုံးသားထဲ စိမ့်ဝင် ရင်းနှီး နွေးထွေးလာပြီ

၁၂ ကြိမ်မြောက် မဲခေါင်စာပေဆုကို မြန်မာနိုင်ငံမှ စာရေးဆရာ အကြီးကိုကို (ကသာ) က ''ပြိုပျက်ခဲ့သော သက္ကရာဇ်များ'' စာအုပ်ဖြင့် ဝတ္ထုတိုပေါင်းချုပ်ဆုကို ရရှိခဲ့ပါသည်။ မဲခေါင်စာပေဆု ရရှိခဲ့သည့် စာရေးဆရာ အကြီးကိုကို (ကသာ) က လန်ချန်း-မဲခေါင်ဒေသကြီးဟာ စာပေဝတ်မှုန်တွေ ကူးလူးသင်းထုံလာပြီဟု သူ၏အမြင်ကို အခုလို ပြောပြထားပါသည်။

အကြီးကိုကို (ကသာ)

မဲခေါင်စာပေဆုရရှိခဲ့တဲ့ "ပြိုပျက်ခဲ့သောသက္ကရာဇ်များ" ဝတ္ထုတိုစုစည်းမှုစာအုပ်ဟာ ကျွန်တော် ဖြတ်သန်းခဲ့သော ဘဝအပိုင်းတွေနဲ့ အတွေးစိတ်ကူးများကို ပေါင်းစပ်ရေးသားထားတာပါ။ ဒီစာအုပ်ဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ငယ်ဘဝတုန်းက ဘဝရေယာဉ်ကြောမှာ ဖြစ်တည်စီးဆင်းခဲ့ရတဲ့ ဘဝအချိုးအကွေ့ ရေစီးကြောင်းတွေနဲ့ အပိုင်းပိုင်းအလဲလဲ ပြိုပျက်ခဲ့တဲ့ဘဝထဲက ရသအပိုင်းအစတွေလို့ ဆိုချင်ပါတယ်။ ဘဝရေဆန်ကို လှော်ခတ်ချိန်မှာ ကျိုးအက်ခဲ့ရတဲ့တက်၊ ပျက်စီးခဲ့ရတဲ့ရွက်နဲ့ အပိုင်းပိုင်းအဆစ်ဆစ် ခါးသက်စွာ ပြိုပျက်ခဲ့တဲ့အချိန် သက္ကရာဇ်တွေကို ထုဆစ်ရေးဖွဲ့ထားခြင်းလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ ဘဝဆိုတာ " ပျို ပြီးရင်ပြို၊ တည် ပြီးရင် ပျက်တာဟာ၊ ရှောင်လွဲလို့ရတဲ့ မေတ္တာတရားလေ၊ အဲဒီ ပြိုပျက်ခဲ့တာတွေကို သက္ကရာဇ်တွေနဲ့ ထုဆစ်ပုံဖော်ဖြစ်လိုက်တဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဝတ္ထုတိုစုစည်းမှု"လို့ ပြောလို့ရပါတယ်။

ဒါကြောင့် ဒီစာအုပ်ကနေ စာရေးသူကျွန်တော်ရဲ့ အတွေ့အကြုံတွေကို ဖတ်မှတ်လေ့လာပြီး ယနေ့ မဲခေါင်နိုင်ငံမှာရှိကြတဲ့ လူငယ်တွေရဲ့ လှပတဲ့အနာဂတ်တွေ၊ ကြံ့ခိုင်တဲ့ လူ့အသိုက်အမြုံတွေနဲ့ ကိုယ်ကျင့်တရားတွေ၊ သာယာလှပတဲ့ လူ့ဘောင်အဖွဲ့အစည်းတွေကို ရရှိစေဖို့ရယ်၊ စာရေးသူ ကျွန်တော့်လို ကြိုးစားမယ်ဆိုရင် အောက်ခြေအလုပ်သမားဘဝကနေ ဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီပိုင်ရှင် လုပ်ငန်းရှင်တစ်ယောက်ဖြစ်နိုင်ပါတယ်ဆိုပြီး စတဲ့ရည်ရွယ်ချက်တွေနဲ့ ဒီစာအုပ်ကို ကျွန်တော် ရေးသားဖြစ်ပါတယ်။

ဗီယက်နမ်၊ ထိုင်း၊ လာအို၊ ကမ္ဘောဒီးယား၊ မြန်မာနှင့် တရုတ်နိုင်ငံတို့ပါဝင်တဲ့ မဲခေါင်မြစ်ဝှမ်း ဒေသနိုင်ငံများအတွက် ချီးမြှင့်တဲ့ ၁၂ ကြိမ်မြောက် မဲခေါင်စာပေဆုကို တကယ်ကို ဂုဏ်ယူ ကြိုဆိုတယ်လို့ ပြောချင်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်အမြင်ကိုပြောပြရမယ်ဆိုရင် ဒီလိုစာပေဆိုင်ရာ လှုပ်ရှားမှုကို ကျင်းပပေးခြင်းဟာ လန်ချန်း-မဲခေါင်ဒေသတွင်း နိုင်ငံတွေအကြား အလွန်ကို ကောင်းမွန်တဲ့ အစီအစဉ်တစ်ခုလို့ မြင်ပါတယ်။ မဲခေါင်ဒေသနိုင်ငံတွေအချင်းချင်း စာပေ၊ ယဉ်ကျေးမှု၊ ဂီတ အနုပညာတွေ ကူးလူးဖလှယ်နိုင်ဖို့အတွက် ဆုရွေးချယ်ထားတဲ့ စာအုပ်တွေကို နိုင်ငံကိုယ်စီက မိမိတို့နိုင်ငံရဲ့ဘာသာစကားတွေနဲ့ အပြန်အလှန် ပြန်ဆိုရေးသားထုတ်ဝေပေးသင့်ပါတယ်။ ဒါမှလည်း လန်ချန်း-မဲခေါင်ဒေသသူ၊ ဒေသသားအချင်းချင်း ယဉ်ကျေးမှုတွေဟာ နှလုံးသားထဲမှာ စိမ့်ဝင် ရင်းနှီး နွေးထွေးလာပြီး ချစ်ကြည်ရင်းနှီး သွေးစည်းမှုတွေ ပိုလာလိမ့်မယ်လို့ မြင်မိပါတယ်။ နောက်ဆုံး လန်ချန်း-မဲခေါင်ဒေသကြီးဟာ စာပေဝတ်မှုန်တွေ ကူးလူးသင်းထုံစေမယ်ဆိုရင် ပညာရေး၊ စီးပွားရေး၊ လူမှုရေးဘဝနဲ့ ယဉ်ကျေးမှုတွေဟာ ပိုမိုကောင်းမွန် မြန်ဆန်လာတဲ့ အကျိုးကျေးဇူးတွေ ရလာလိမ့်မယ်လို့ ယုံကြည်ပါတယ်။

လန်ချန်း-မဲခေါင်ဒေသတွင်း နိုင်ငံများအကြား ယဉ်ကျေးမှုနဲ့ ကူးလူးဖလှယ်မှု မြှင့်တင်ဖို့ အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းဟာ စောစောက တင်ပြဆွေးနွေးခဲ့သလို မဲခေါင်စာပေဆုရစာအုပ်တွေကို လန်ချန်း- မဲခေါင်ဒေသမှာရှိတဲ့နိုင်ငံတွေအချင်းချင်း မိမိနိုင်ငံရဲ့ ဘာသာစကားတွေနဲ့ ဘာသာပြန်ပေးဖို့ လိုပါတယ်။ ပြီးရင် ဒီဒေသအတွင်း ကလေးစာပေ၊ လူငယ်စာပေတွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဖျော်ဖြေရေး အစီအစဉ်တွေကို ဖိတ်ခေါ်ကျင်းပပေးဖို့ လိုပါတယ်။ ဒါမှလည်း လန်ချန်း- မဲခေါင်ဒေသအတွင်း အနာဂတ် လူငယ်တွေ ပိုမိုချစ်ကြည်ရင်းနှီးလာမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ အနာဂတ် လူငယ်တွေ ပိုမိုရင်းနှီးချစ်ကြည် နွေးထွေးလာတာနဲ့အမျှ မဲခေါင်ဒေသရဲ့ အဝန်းအဝိုင်းဟာ ပိုမို ကျစ်လစ်ခိုင်မာ လာလိမ့်မယ်လို မြင်ပါတယ်။

စာရေးသူ ကျွန်တော်ဟာ တရုတ်နိုင်ငံ၊ ယူနန်ပြည်နယ်ကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ရောက်ဖူးပါတယ်။ မြန်မာ့အသံက ဦးဇော်ဝင်း တရုတ်နိုင်ငံ CRI Radio မှာ တာဝန်ထမ်းဆောင်နေချိန်တုန်းက ကျွန်တော့်ရဲ့ ကဗျာလေး နှစ်ပုဒ်ကို ထုတ်လွှင့်ပေးခဲ့ဖူးပါတယ်။ တရုတ်နိုင်ငံရဲ့စာပေတွေကိုလည်း လေ့လာဖူးပါတယ်။ တရုတ်နိုင်ငံရဲ့ စာပေသမိုင်းဟာ အင်မတန်နက်ရှိုင်းတယ်လို့ မြင်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ငယ်ငယ်ကတည်းက ရှေးတရုတ်ဘိုးဘေးတွေဟာ စာပေကို အကောင်းဆုံးအသုံးချပြီး နိုင်ငံရဲ့သမိုင်းယဉ်ကျေးမှု အမွေအနှစ်တွေကို မှတ်တမ်းတင်နိုင်ခဲ့မှုအပေါ်  များစွာ အားကျ အတုယူချင်တဲ့သူတစ်ယောက်ပါ။

မြန်မာနိုင်ငံနဲ့ တရုတ်နိုင်ငံကြား ပြည်သူတွေ ပိုမိုရင်းနှီးချစ်ခင်စွာ သိရှိနားလည်ဖို့အတွက် စာရေးဆရာတွေကို အပြန်အလှန်ဖိတ်ခေါ်ပြီး စာပေဖလှယ်မှု အစီအစဉ်တွေ နှစ်စဉ် ကျင်းပပေးဖို့ လိုပါတယ်။ ကျွန်တော်က လက်ရှိ မြန်မာနိုင်ငံ၊ ကချင်ပြည်နယ်၊ မြစ်ကြီးနားမြို့မှာနေထိုင်ပါတယ်။ ကချင်ပြည်နယ်၊ မြစ်ကြီးနားခရိုင်နဲ့ တရုတ်နိုင်ငံ (ယူနန်ပြည်နယ်) ထိန်ချုန်းခရိုင်တို့ဟာ နယ်နိမိတ်ချင်း ထိစပ်လျက်ရှိပါတယ်။ မြစ်ကြီးနားမြို့မှာရှိတဲ့ တရုတ်စာရေးဆရာတွေနဲ့တောင် ထိန်ချုန်း၊ မြစ်ကြီးနား စာပေဖလှယ်ရေးအစီအစဉ်အတွက် ဆွေးနွေးဖူးပါတယ်။ သို့သော် ကိုဗစ်ကြောင့် ကျွန်တော်တို့ အစီအစဉ်တွေ ပျက်သွားခဲ့ပါတယ်။ နှစ်နိုင်ငံအစိုးရချင်း ချိတ်ဆက်ပြီး စာရေးဆရာတွေ အချင်းချင်း စာပေဖလှယ်ရေးအစီအစဉ်တွေ ဆောင်ရွက်ပေးကြဖို့ကိုလည်း တိုက်တွန်းလိုပါတယ်။

စာကြည့်တိုက်ကဏ္ဍတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံအတွင်း အစိုးရလက်လမ်းမမီတဲ့ တောင်ပေါ် တိုင်းရင်းသားဒေသတွေကို အဓိကထားပြီး စာကြည့်တိုက်တွေ တည်ထောင်ဖွင့်လှစ်နေပါတယ်။ အခုဆိုရင် တစ်နိုင်ငံလုံးမှာ "အကြီးကိုကိုစာကြည့်တိုက် (၁၀) ခုကို ဖွင့်လှစ်ခဲ့ပြီးဖြစ်ပါတယ်။

မဲခေါင်စာပေဆုရရှိခဲ့တဲ့ စာရေးဆရာတစ်ယောက်အနေနဲ့ စာပေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ပြောရမယ်ဆိုရင်  စာပေလေ့လာလိုက်စားဖတ်ရှုမှု အားနည်းတဲ့ နိုင်ငံတွေမှာ ပညာရေး၊ စီးပွားရေး၊ လူမှုရေး၊ ဘာသာရေး၊ ကျန်းမာရေးနဲ့ ကိုယ်ကျင့်တရား၊ ကိုယ်ချင်းစာတရားတွေ အဖက်ဖက်က ယိုယွင်း နိမ့်ကျ လာတတ်ပါတယ်။ အဲဒီလို ယဉ်ကျေးမှုနိမ့်ကျလာတာနဲ့အမျှ ရိုင်းစိုင်းရန်လိုပြီး အမုန်းမီးတွေ တောက်လောင်နေတတ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် လူငယ်တွေ "စာဖတ်ပါ၊ စာဖတ်ပါ၊ စာဖတ်ပါ" လို့ တိုက်တွန်းရင်း စာကြည့်တိုက်တွေကို အလောသုံးဆယ်ဖွင့်ပေးဖို့ ကြိုးစားနေပါတယ်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။